Merhaba. Houtan ile Türkiye de çalıştığım hastanede tanıştık. Ben Houtan'ın yoğun bakımda ki hemşiresiydim. Houtan, sen o kadar güler yüzlü, o kadar sevecen bir insandın ki o zor anlarında bile hep gülümsedin. Aynı zaman da bizi de gülümsettin. Her defasında 1.5 ay sonra görüşürüz diyorduk ama bu sefer olmadı. Kız arkadaşı bir kere bile yanından ayrılmadı. Sürekli yolunu gözledi ki bu bizi çok duygulandırmıştı. Umarım gittiğin yerde yıldızlarla birliktesindir. Güler yüzüne ve sevgi dolu kalbine şahit olduğumuz için bütün hemşirelerin ve doktorların olarak çok şanslıydık. Üzerine ışıklar yağsın Houtan... Biz seni ve kız arkadaşınla olan sevginizi hiç unutmayacağız.